Na etykiecie produktu rolnictwa ekologicznego oprócz unijnego logo produkcji ekologicznej obowiązkowo zamieszcza się numer identyfikacyjny jednostki certyfikującej, której kontroli podlega podmiot gospodarczy, przeprowadzający ostatnie działania produkcyjne lub przygotowawcze.
AB-CDE-999
Format ogólny numerów identyfikacyjnych jest następujący:
AB – stanowi akronim określający państwo członkowskie, lub kraj trzeci zgodnie z międzynarodową normą dwuliterowych kodów państw ISO 3166, w przypadku Polski jest to PL.
CDE – stanowi termin stanowiący odniesienie do zastosowanej ekologicznej metody produkcji np. „eko”.
999 – stanowi numer referencyjny nadany przez właściwy organ państwa członkowskiego.
Numer ten powinien być zamieszczony w tym samym polu widzenia co unijne logo produkcji ekologicznej.
Oznaczenie miejsca
Wskazanie miejsca, w którym wyprodukowano nieprzetworzone produkty rolnicze, z których wytworzono końcowy produkt, umieszczane jest bezpośrednio poniżej numeru identyfikacyjnego jednostki certyfikującej i przyjmuje jedną z następujących form:
- „rolnictwo UE”, gdy surowiec rolniczy został wyprodukowany w UE,
- „rolnictwo spoza UE”, gdy surowiec rolniczy został wyprodukowany w kraju trzecim,
- „rolnictwo UE/spoza UE”, gdy część surowców wyprodukowano w UE, a część w kraju trzecim.
Ww. oznaczenie może być zastąpione lub uzupełnione nazwą kraju np.: „Rolnictwo Polska”, jeśli wszystkie surowce, z których wytworzono produkt, wyprodukowano w Polsce.
Fakty i mity na temat żywności „eko”
Justyna Kurowska z Departamentu Inspekcji Handlowej UOKiK
Mity
Fakty
AB-CDE-999
Format ogólny numerów identyfikacyjnych jest następujący:
AB – stanowi akronim określający państwo członkowskie, lub kraj trzeci zgodnie z międzynarodową normą dwuliterowych kodów państw ISO 3166, w przypadku Polski jest to PL.
CDE – stanowi termin stanowiący odniesienie do zastosowanej ekologicznej metody produkcji np. „eko”.
999 – stanowi numer referencyjny nadany przez właściwy organ państwa członkowskiego.
Numer ten powinien być zamieszczony w tym samym polu widzenia co unijne logo produkcji ekologicznej.
Oznaczenie miejsca
Wskazanie miejsca, w którym wyprodukowano nieprzetworzone produkty rolnicze, z których wytworzono końcowy produkt, umieszczane jest bezpośrednio poniżej numeru identyfikacyjnego jednostki certyfikującej i przyjmuje jedną z następujących form:
- „rolnictwo UE”, gdy surowiec rolniczy został wyprodukowany w UE,
- „rolnictwo spoza UE”, gdy surowiec rolniczy został wyprodukowany w kraju trzecim,
- „rolnictwo UE/spoza UE”, gdy część surowców wyprodukowano w UE, a część w kraju trzecim.
Ww. oznaczenie może być zastąpione lub uzupełnione nazwą kraju np.: „Rolnictwo Polska”, jeśli wszystkie surowce, z których wytworzono produkt, wyprodukowano w Polsce.
Fakty i mity na temat żywności „eko”
Justyna Kurowska z Departamentu Inspekcji Handlowej UOKiK
Mity
- wyrażenia ekologiczny, bio, z ekologicznie czystych rejonów wskazują na ekologiczne pochodzenie produktu – MIT! Samo umieszczenie tego typu wyrażeń nie świadczy o tym, że produkt jest ekologiczny. W oznakowaniu muszą się znaleźć jeszcze unijne logo produkcji ekologicznej (tylko dla produktów z UE) i numer jednostki certyfikującej oraz pochodzenie surowców rolniczych. Tylko takie oznakowanie produktu daje gwarancję jego ekologicznego pochodzenia.
Fakty
- wszystkie etapy produkcji, przetwórstwa, paczkowania i dystrybucji są rygorystycznie kontrolowane,
- unijne logo produkcji ekologicznej (ekoliść) gwarantuje, że co najmniej 95% masy jego składników pochodzenia rolniczego, stanowią składniki pochodzenia ekologicznego;
- dopuszczalne są odstępstwa od podstawowej „zielonej” wersji unijnego logo produkcji ekologicznej.
