Jak podkreśla w swoim stanowisku Związek Pracodawców Polska Rada Winiarstwa, nieodpowiedzialna konsumpcja alkoholu stanowi poważny problem społeczny i wymaga racjonalnych, spójnych i dobrze przemyślanych działań regulacyjnych. - Niestety, coraz częściej obserwujemy inicjatywy, które mają charakter doraźny i populistyczny, a zamiast rozwiązywać realne problemy, wydają się służyć zbijaniu kapitału politycznego. W efekcie problemy pozostają nierozwiązane, a społeczeństwo płaci za to wysoką cenę – uważa Związek.
- Z przykrością odnotowujemy, że projekty nowelizacji ustawy o wychowaniu w trzeźwości, zgłoszone ostatnio przez Kluby Lewicy oraz Polska 2050, wpisują się w ten trend. Są one przygotowane w sposób niedopracowany i nieprofesjonalny – zawierają błędy, niepełne uzasadnienia, brak w nich analiz skutków planowanych rozwiązań. Zapisy są nieprecyzyjne i wykraczają daleko poza deklarowane cele, co w praktyce może prowadzić do szeregu niepożądanych konsekwencji, nieprzewidzianych - jak przypuszczamy - przez wnioskodawców.
Nie można jednak zaprzeczyć, że część proponowanych regulacji zasługuje na uwagę. Pozytywnie oceniamy m.in. zakaz sprzedaży alkoholu nocą i na stacjach paliw, wzmocnienie obowiązków sprzedawców w zakresie weryfikacji wieku nabywców, zakaz sprzedaży alkoholu w formie innej niż płynna czy całkowity i równy dla wszystkich kategorii zakaz reklamy i promocji. Dziś jedynie piwo – mimo, że odpowiada aż za 54% konsumpcji alkoholu w Polsce - może być reklamowane i promowane. Przestrzeń publiczna, także ta dostępna dla dzieci, jest pełna przekazów budujących wrażenie, że piwo to napój niemal bezpieczny, „lżejszy” i mniej szkodliwy. W rzeczywistości to piwo odpowiada za większość spożywanego w Polsce alkoholu oraz odgrywa kluczową rolę w inicjacji alkoholowej młodzieży.
Należy zauważyć, że zakres projektowanych regulacji jest znacznie szerszy, niż wynika to z publicznych komunikatów. Co więcej, uwaga wnioskodawców, mediów i opinii publicznej koncentruje się wokół dwóch największych branż – browarniczej i spirytusowej – oraz problemów społecznych i zdrowotnych związanych z konsumpcją ogromnych ilości piwa czy tzw. „małpek”. W efekcie powstaje mylne wrażenie, że zmiany obejmą wyłącznie te dwa sektory i dotyczyć będą ograniczania spożywania alkoholu w sposób nieodpowiedzialny i szkodliwy. Nic bardziej mylnego – uważa ZP PRW.
I dodaje: - Projekty przygotowane w pośpiechu, bez rzetelnych analiz skutków gospodarczych i społecznych sprawią, że dotkliwie poszkodowani zostaną ci producenci i dystrybutorzy, którzy od lat kształtują świadomą, odpowiedzialną i opartą na tradycji kulturę konsumpcji alkoholu, a tak jest w przypadku branży winiarskiej. Pod znakiem zapytania staje przyszłość winnic, odradzających się tradycji miodosytniczych, klubów koneserów wina, festiwali i wydarzeń enoturystycznych czy małych importerów i dystrybutorów specjalistycznych,
Napoje winiarskie, takie jak wina czy miody pitne, stanowią nierozerwalny element kultury i tradycji. Postrzegane są jako alkohole szlachetne, spożywane w sposób wyrafinowany, z umiarem i w duchu celebracji posiłku. Od wieków pełnią funkcję kulturotwórczą, a ich rola pozostaje aktualna także dziś, kiedy wpisują się w świadomą i odpowiedzialną konsumpcję, a także ważny element bogatej kultury kulinarnej. To zaprzeczenie masowego i impulsywnego spożycia.
Nie zakładamy, że celem wnioskodawców jest utrudnianie sprzedaży win czy miodów pitnych, ani tym bardziej likwidacja polskich winnic czy miodosytni. Nie spodziewamy się również, by wyroby winiarskie (w tym również te, które dzięki procesowi dealkoholizacji są pozbawione alkoholu) były świadomie na celowniku. Jednak te nieprzemyślane, pośpiesznie przygotowane projekty, mogą w praktyce prowadzić do takich właśnie skutków.
Niezbędny jest udział ekspertów znających rynek napojów alkoholowych w pracach nad projektem. Sama perspektywa zdrowia publicznego, choć bardzo ważna, nie wystarcza. Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi reguluje bowiem handel, marketing i dystrybucję, obszary wymagające znajomości branży i organizacji rynku. Brak tej wiedzy prowadzi do projektów oderwanych od realiów rynku, które mając rozwiązywać problemy, tworzą nowe.
Od lat apelujemy o nowelizację ustawy o przeciwdziałaniu alkoholizmowi i wychowaniu w trzeźwości, zwracając uwagę, że obowiązujące przepisy są anachroniczne i nie odpowiadają współczesnym realiom społecznym ani gospodarczym. Podkreślamy jednak, że debata nad przyszłością polityki alkoholowej w Polsce powinna być prowadzona w sposób merytoryczny, z poszanowaniem różnorodności rynku i przy uwzględnieniu aspektów kulturowych. Potrzebujemy regulacji racjonalnych, a nie populistycznych – podsumowuje ZP PRW.
Źródło: PAP / ZP PRW
Fot: Pixabay
- Z przykrością odnotowujemy, że projekty nowelizacji ustawy o wychowaniu w trzeźwości, zgłoszone ostatnio przez Kluby Lewicy oraz Polska 2050, wpisują się w ten trend. Są one przygotowane w sposób niedopracowany i nieprofesjonalny – zawierają błędy, niepełne uzasadnienia, brak w nich analiz skutków planowanych rozwiązań. Zapisy są nieprecyzyjne i wykraczają daleko poza deklarowane cele, co w praktyce może prowadzić do szeregu niepożądanych konsekwencji, nieprzewidzianych - jak przypuszczamy - przez wnioskodawców.
Nie można jednak zaprzeczyć, że część proponowanych regulacji zasługuje na uwagę. Pozytywnie oceniamy m.in. zakaz sprzedaży alkoholu nocą i na stacjach paliw, wzmocnienie obowiązków sprzedawców w zakresie weryfikacji wieku nabywców, zakaz sprzedaży alkoholu w formie innej niż płynna czy całkowity i równy dla wszystkich kategorii zakaz reklamy i promocji. Dziś jedynie piwo – mimo, że odpowiada aż za 54% konsumpcji alkoholu w Polsce - może być reklamowane i promowane. Przestrzeń publiczna, także ta dostępna dla dzieci, jest pełna przekazów budujących wrażenie, że piwo to napój niemal bezpieczny, „lżejszy” i mniej szkodliwy. W rzeczywistości to piwo odpowiada za większość spożywanego w Polsce alkoholu oraz odgrywa kluczową rolę w inicjacji alkoholowej młodzieży.
Należy zauważyć, że zakres projektowanych regulacji jest znacznie szerszy, niż wynika to z publicznych komunikatów. Co więcej, uwaga wnioskodawców, mediów i opinii publicznej koncentruje się wokół dwóch największych branż – browarniczej i spirytusowej – oraz problemów społecznych i zdrowotnych związanych z konsumpcją ogromnych ilości piwa czy tzw. „małpek”. W efekcie powstaje mylne wrażenie, że zmiany obejmą wyłącznie te dwa sektory i dotyczyć będą ograniczania spożywania alkoholu w sposób nieodpowiedzialny i szkodliwy. Nic bardziej mylnego – uważa ZP PRW.
I dodaje: - Projekty przygotowane w pośpiechu, bez rzetelnych analiz skutków gospodarczych i społecznych sprawią, że dotkliwie poszkodowani zostaną ci producenci i dystrybutorzy, którzy od lat kształtują świadomą, odpowiedzialną i opartą na tradycji kulturę konsumpcji alkoholu, a tak jest w przypadku branży winiarskiej. Pod znakiem zapytania staje przyszłość winnic, odradzających się tradycji miodosytniczych, klubów koneserów wina, festiwali i wydarzeń enoturystycznych czy małych importerów i dystrybutorów specjalistycznych,
Napoje winiarskie, takie jak wina czy miody pitne, stanowią nierozerwalny element kultury i tradycji. Postrzegane są jako alkohole szlachetne, spożywane w sposób wyrafinowany, z umiarem i w duchu celebracji posiłku. Od wieków pełnią funkcję kulturotwórczą, a ich rola pozostaje aktualna także dziś, kiedy wpisują się w świadomą i odpowiedzialną konsumpcję, a także ważny element bogatej kultury kulinarnej. To zaprzeczenie masowego i impulsywnego spożycia.
Nie zakładamy, że celem wnioskodawców jest utrudnianie sprzedaży win czy miodów pitnych, ani tym bardziej likwidacja polskich winnic czy miodosytni. Nie spodziewamy się również, by wyroby winiarskie (w tym również te, które dzięki procesowi dealkoholizacji są pozbawione alkoholu) były świadomie na celowniku. Jednak te nieprzemyślane, pośpiesznie przygotowane projekty, mogą w praktyce prowadzić do takich właśnie skutków.
Niezbędny jest udział ekspertów znających rynek napojów alkoholowych w pracach nad projektem. Sama perspektywa zdrowia publicznego, choć bardzo ważna, nie wystarcza. Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi reguluje bowiem handel, marketing i dystrybucję, obszary wymagające znajomości branży i organizacji rynku. Brak tej wiedzy prowadzi do projektów oderwanych od realiów rynku, które mając rozwiązywać problemy, tworzą nowe.
Od lat apelujemy o nowelizację ustawy o przeciwdziałaniu alkoholizmowi i wychowaniu w trzeźwości, zwracając uwagę, że obowiązujące przepisy są anachroniczne i nie odpowiadają współczesnym realiom społecznym ani gospodarczym. Podkreślamy jednak, że debata nad przyszłością polityki alkoholowej w Polsce powinna być prowadzona w sposób merytoryczny, z poszanowaniem różnorodności rynku i przy uwzględnieniu aspektów kulturowych. Potrzebujemy regulacji racjonalnych, a nie populistycznych – podsumowuje ZP PRW.
Źródło: PAP / ZP PRW
Fot: Pixabay
